การศึกษานั้น หากมองในปัจจุบันก็คงยากที่จะหาเหตุผล มาอธิบายได้ว่า ทุกส่วนทุกสถานกับบอกว่ามีปัญหา เพราะอาจจะมองหลายเหตุผลในยุคโลกาภิวัฒน์ ปัญหาเด็กไม่อยากเรียน การศึกษาค้นคว้าน้อย เรียนไม่ตรงตามสาขาอาชีพ หรือแม้กระทั้งเรามองว่า "มีเงินดีกว่า มีความรู้"
แต่หลักของพระพุทธศาสนาสอนให้มอง 3 เรื่องหลักในชีวิตคือ เบื้องต้นให้เรียนรู้หาวิชา ท่ามกลางให้แสวงหาเครื่องเลี้ยงชีพ คือ ทรัพย์ เบื้องปลายให้แสวงธรรมเครื่องยึดเหนี่ยวชีวิตให้ถูกครรลองคลองธรรม ดังโครงโลกนิติที่ท่านแต่งไว้ว่า
ปฐมํ น ปราชิโต วิชฺชา ชั้นที่หนึ่ง ไม่หาวิชาใส่ตัวทุติยํ น ปราชิโต ธนํ ชั้นที่สอง ไม่แสวงหาทรัพย์
ตติยํ น ปราชิโต ธมฺมํ ชั้นที่สาม ไม่ประกอบธรรมเพื่อเป็นที่พึ่ง
จตุตฺถํ กึ กริสิสนฺติ แล้วที่นี้ จักทำอะไรในชั้นที่สี่เล่า...
------------------------------------
เมื่อคนจบการศึกษาแล้วรู้จักใช้ประโยชน์จากการศึกษานั้นๆ ไม่ว่าผลตอบแทนที่เรามักคิดว่า"ต้องเป็นตัวเงิน"จะมีมากหรือน้อยก็ตาม แต่เราควรภูมิใจในสิ่งที่เราได้เรียนรู้มาจากสถาบันนั้นๆ อันที่จริงคนที่เรียนจบมาอาจมีความรู้ความสามารถไม่เท่ากัน โอกาสในความสำเร็จในชีวิตก็มีไม่เท่ากัน หรือแม้แต่การนำวิชาความรู้ไปใช้ก็มีไม่เท่ากัน ถึงจะจบจากสถาบันเดียวกันครูอาจารย์ก็คนเดียวกัน แต่ก็อย่าเพิ่งตัดพร้อไป เพราะทุกสิ่งที่เรียกว่า "วิชา" ย่อมมีคุณในตัวมันเองอยู่แล้ว ให้เราดูอย่างนิ้วมือ มันมีความสั้นยาวไม่เท่ากัน แต่ก็มีประโยชน์แตกต่างกันไป และที่สำคัญที่สุด คือ เมื่อนิ้วเหล่านั้นมารวมกันเข้าเมื่อไหร่ ย่อมเกิดเป็นประโยชน์อย่างมหาศาล นี้แหละที่เขาใช้คำว่า "การศึกษา นำพัฒนาสังคม"
ในช่วงชีวิตของมนุษย์นั้น คือ ช่วงวัยเด็ก ช่วงวัยรุ่น และช่วงวัยผู้ใหญ่ เมื่อตอนที่เป็นเด็กและวัยรุ่นนั้น เป็นช่วงชีวิตที่สนุก ทำอะไรแบบไม่คิดอยู่อย่างเรื่องมีทั้งผิดบ้างถูกบ้าง แต่โดยส่วนใหญ่แล้วมักจะผิดไปจากเรื่องราวที่เป็นสาระอยู่มากนั่นอาจเป็นเพราะความคึกคะนอง เพราะเราคิดว่า "ยังมีเวลาอยู่ ยังมีโอกาสอยู่ วันที่เราจะทำยังไม่ถึง"
------------------------------
--------------------------------
บทความพื้นฐานทางความคิด : พระมหาศราวุธ จิตฺตทนฺโต ป.ธ.๙, ร.บ., ร.ม. (มีความสุขกับการศึกษาและสอนให้คนมีการศึกษาทุกท่าน)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น